उठा उठा हो साधक, साधा आपुलालें हित ।
गेला गेला हा नरदेह, मग कैचा भगवंत ॥ १ ॥
उठा उठा हो वेगेंशीं, चला जाउं राउळासी ।
झडतिल पातकांच्या राशी, काकडाआरती पहोनी ॥ ध्रु. ॥
जागे करा रुक्मिणीवरा, देव आहे निदसुरा ।
वेगें निंबलोण करा, इष्ट होईल म्हणऊनियां ॥ २ ॥
उठोनियां हो पांहाटे, पाहा विठ्ठल उभा विटे ।
चरण तयाचे गोमटे, अमृतदॄष्टी अवलोका ॥ ३ ॥
पुढें वाजंत्री वाजती, ढोल दमामे गर्जती ।
होत कांकडआरती, माझ्या पंढरीरायाची ॥ ४ ॥
सिंहनाद शंख-भेरी, गजर होतो महाद्वारीं ।
केशवराज विटेवरी, नामा चरण वंदितो ॥ ५ ॥
भक्तीचिये पोटीं बोध-कंकडा...
भक्तीचिये पोटीं बोध-कंकडा ज्योती ।
पंचप्राण जीवेंभावे ओंवाळूं आरती ॥ १ ॥
ओंवाळूं आरती माझ्या पंढरीनाथा ।
दोन्ही कर जोडूनि चरणी ठेविला माथा ॥ ध्रु. ॥काय महिमा वर्णू आतां सांगणें तें किती ।
कोटी ब्रम्हहत्या मुख पाहतां जाती ॥ २ ॥
राई रखुमाबाई उभ्या दोन्ही दों बाहीं ।
मयूरपिच्छचामारें ढाळिती ठईंच्या ठाईं ॥ ३ ॥
विटेसहित पाय म्हणुनी भावे ओंवाळूं ।
कोटी रवी-शशी दिव्य उगवले हेळूं ॥ ४ ॥
तुका म्हणे दिप घेउनी उन्मनींत शोभा ।
विटेवरी उभा दिसे लावण्यगाभा ॥ ५ ॥
भक्तीचिंये पोटीं बोध -का...
भक्तीचिंये पोटीं बोध-कांकडा ज्योती ।
पंचप्राण जीवें भावें ओवाळूं आरती ॥ध्रु०॥
ओवाळूं आरती माझ्या पंढरीनाथा ।
दोन्ही कर जोडूनि चरणीं ठेविला माथा ॥१॥
काय महिमा वर्णू आतां सांगणें तें किती ।
कोटी ब्रह्महत्या मुख पाहतां जाती ॥२॥
राई रखुमाबाई उभ्या दोन्हीं दो बाहीं ।
मयूरपिच्छें चामरें ढाळिती ठाईंच्या ठायीं ॥३॥
विटेसहित पाय म्हणुनी भावें ओवाळूं ।
कोटी रविशशी दिव्य उगवले हेळू ॥४॥
तुका म्हणे दीप धेडनीं उन्मनींत शोभा ।
विटेवरी उभा दिसे लावण्यगाभा ॥५॥
उठा उठा हो साधक, साधा आपु...
उठा उठा हो साधक, साधा आपुलालें हित ।
गेला गेला हा नरदेह, मग कैचा भगवंत ॥ १ ॥
उठा उठा हो वेगेंशीं, चला जाउं राउळासी ।
झडतिल पातकांच्या राशी, काकडाआरती पहोनी ॥ ध्रु. ॥
जागे करा रुक्मिणीवरा, देव आहे निदसुरा ।
वेगें निंबलोण करा, इष्ट होईल म्हणऊनियां ॥ २ ॥
उठोनियां हो पांहाटे, पाहा विठ्ठल उभा विटे ।
चरण तयाचे गोमटे, अमृतदॄष्टी अवलोका ॥ ३ ॥
पुढें वाजंत्री वाजती, ढोल दमामे गर्जती ।
होत कांकडआरती, माझ्या पंढरीरायाची ॥ ४ ॥
सिंहनाद शंख-भेरी, गजर होतो महाद्वारीं ।
केशवराज विटेवरी, नामा चरण वंदितो ॥ ५ ॥
उठा पांडुरंगा आतां दर्शन ...
उठा पांडुरंगा आतां दर्शन द्या सकळां ।
झाला अरुणोदय सरली निद्रेची वेळा ॥१॥
संत साधु मुनि अवधे झालेती गोळा ।
सोडा शेजमुख आतां पाहूं द्या मुखकमळा ॥२॥
रंगमंडपीं महाद्वारीं झालीसे दाटी ।
मन उतावेळ रुप पाहावया दृष्टीं ॥३॥
राई रखुमाबाई तुम्हां येऊ द्या दया ।
सेजें हालवुनी जागें करा देवराया ॥४॥
गरुड हनुमंत उभे पाहाती वाट ।
स्वर्गींचे सुरवर घेउनी आले बोभाट ॥५॥
झालें मुक्तद्वार लाभ झाला रोकडा ।
कोटी ब्रम्हहत्या मुख पाहतां जाती ॥ २ ॥
राई रखुमाबाई उभ्या दोन्ही दों बाहीं ।
मयूरपिच्छचामारें ढाळिती ठईंच्या ठाईं ॥ ३ ॥
विटेसहित पाय म्हणुनी भावे ओंवाळूं ।
कोटी रवी-शशी दिव्य उगवले हेळूं ॥ ४ ॥
तुका म्हणे दिप घेउनी उन्मनींत शोभा ।
विटेवरी उभा दिसे लावण्यगाभा ॥ ५ ॥
भक्तीचिंये पोटीं बोध -का...
भक्तीचिंये पोटीं बोध-कांकडा ज्योती ।
पंचप्राण जीवें भावें ओवाळूं आरती ॥ध्रु०॥
ओवाळूं आरती माझ्या पंढरीनाथा ।
दोन्ही कर जोडूनि चरणीं ठेविला माथा ॥१॥
काय महिमा वर्णू आतां सांगणें तें किती ।
कोटी ब्रह्महत्या मुख पाहतां जाती ॥२॥
राई रखुमाबाई उभ्या दोन्हीं दो बाहीं ।
मयूरपिच्छें चामरें ढाळिती ठाईंच्या ठायीं ॥३॥
विटेसहित पाय म्हणुनी भावें ओवाळूं ।
कोटी रविशशी दिव्य उगवले हेळू ॥४॥
तुका म्हणे दीप धेडनीं उन्मनींत शोभा ।
विटेवरी उभा दिसे लावण्यगाभा ॥५॥
उठा उठा हो साधक, साधा आपु...
उठा उठा हो साधक, साधा आपुलालें हित ।
गेला गेला हा नरदेह, मग कैचा भगवंत ॥ १ ॥
उठा उठा हो वेगेंशीं, चला जाउं राउळासी ।
झडतिल पातकांच्या राशी, काकडाआरती पहोनी ॥ ध्रु. ॥
जागे करा रुक्मिणीवरा, देव आहे निदसुरा ।
वेगें निंबलोण करा, इष्ट होईल म्हणऊनियां ॥ २ ॥
उठोनियां हो पांहाटे, पाहा विठ्ठल उभा विटे ।
चरण तयाचे गोमटे, अमृतदॄष्टी अवलोका ॥ ३ ॥
पुढें वाजंत्री वाजती, ढोल दमामे गर्जती ।
होत कांकडआरती, माझ्या पंढरीरायाची ॥ ४ ॥
सिंहनाद शंख-भेरी, गजर होतो महाद्वारीं ।
केशवराज विटेवरी, नामा चरण वंदितो ॥ ५ ॥
उठा पांडुरंगा आतां दर्शन ...
उठा पांडुरंगा आतां दर्शन द्या सकळां ।
झाला अरुणोदय सरली निद्रेची वेळा ॥१॥
संत साधु मुनि अवधे झालेती गोळा ।
सोडा शेजमुख आतां पाहूं द्या मुखकमळा ॥२॥
रंगमंडपीं महाद्वारीं झालीसे दाटी ।
मन उतावेळ रुप पाहावया दृष्टीं ॥३॥
राई रखुमाबाई तुम्हां येऊ द्या दया ।
सेजें हालवुनी जागें करा देवराया ॥४॥
गरुड हनुमंत उभे पाहाती वाट ।
स्वर्गींचे सुरवर घेउनी आले बोभाट ॥५॥
झालें मुक्तद्वार लाभ झाला रोकडा ।
कांकड -आरती परमात्मया रघु...
कांकड-आरती परमात्मया रघुपती ।
जीवीं जीवा ओंवाळित निजीं निजात्मज्योति ॥ध्रु०॥
त्रिगुण कांकडा द्वैतधृतें तिंबिला ।
उजळली आत्मज्योति तेणें प्रकाश फांकला ॥१॥
काजळी ना दीप अवधें तेज डळमळ ।
अवनी ना अंबर अवधा निगूढ निश्चळ ॥२॥
उदय ना अस्त जेथें बोध प्रातःकाळीं ।
रामी रामदास सहजीं सहज ओंवाळी ॥३॥
श्रीगुरुदत्ता कांकड आरती ...
श्रीगुरुदत्ता कांकड आरती ओवाळित आतां । तुजला ओवाळित आतां ।
भावें ओवाळित आतां । निद्रातीत जागृत असतां न येचि उठवितां ॥ध्रु०॥
माया वस्त्रांतुनि हे चिंधी सांपडली मजला । नरतनु सांपउली मजला ।
अवचित सांपडली मजला । वाया न जाऊं द्यावी म्हणुनी काकडा केला ॥१॥
विद्या अविद्या द्वैत उठतां त्रिपुटी उद्भवली । मायिक त्रिपुटी उद्भवली ।
सद्वस्तूचें स्मरणहि नसतां पीळ पडुनि गेली ॥२॥
मोहरुपें स्नेंहांत बुडवुनि ज्योती लावियली । स्वयंज्योती लावियली ।
परंज्योती लावियली । पाहुनि सद्गुरु बाबा राम म्हणे निशा सरली ॥३॥
पंचप्राण काकड आरती तत्त्व...
पंचप्राण काकड आरती तत्त्वात्मक ज्योती । लावुनि तत्त्वात्मक ज्योती ।
ओवाळिला श्री त्रयमूर्तिं परमात्मा प्रीती ॥ध्रु०॥
ओवाळूं आरती माझ्या सद्गुरुनाथा । स्वामी श्रीगुरुनाथा ।
शरण मी आलो तुज । शरण मी आलो तुज ।
श्री पदीं ठेवियला माथा ॥१॥
कृष्णा सुपंचगंगा अनादि संगमीं । राहे यतिवर तरुतळीं ।
तो हा माझा कुलस्वामी । ओवाळूं०॥२॥
द्वारीं चौघडा वाजे वाजंत्री वाजती । कर्णे वाजंत्री वाजती।
नाना घोषें गर्जत । नाना वाद्यें गर्जत ।
भक्त स्वानंदें स्तविती ॥ओवाळूं ॥३॥
इंद्रादि सुरवर पन्नग दर्शनास येती। श्रीचे दर्शनास येती ।
नारद मुनिवर किंन्नर तुंबर आळविती ॥ओवाळूं॥४॥
पाहुनि सिंहासनीं आदि मूर्ति सांवळी । चिन्मय मूर्ति सांवळी ।
श्रीगुरुभक्त तन्मय । श्रीगुरुभक्त निर्भय श्रीपदीं ओवाळी ॥ओवाळूं॥५॥
काकड आरती स्वामी श्रीगुरु...
काकड आरती स्वामी श्रीगुरुदत्ता ।
सदभावें ओवाळूं चिन्मयरुप अवधूता ॥ध्रु०॥
प्राणापान समान व्यान उदान मिलाले ।
सुषुम्णेचे मार्गें दर्शनासि पातले ॥१॥
सोऽहं शब्दध्वनि मिळोनि सर्वांनी केला ।
दशनादाचा घोष अखंडित चालिला ॥२॥
कुंडलिनीचा वेढा काढुनि काकडा केला ।
सत्रावीचें धृत घेउनी पूर्ण भिजवीला ॥३॥
सद्गुरु वाक्याचा चिन्मय प्रकाश पडला ।
निश्चय काकडा नेऊनि तेथें पेटविला ॥४॥
निरंजन ओवाळूं जातां तद्रूप झाला ।
सद्गुरुप्रसादें अहंभाव निमाला ॥५॥
सदभावें ओवाळूं चिन्मयरुप अवधूता ॥ध्रु०॥
प्राणापान समान व्यान उदान मिलाले ।
सुषुम्णेचे मार्गें दर्शनासि पातले ॥१॥
सोऽहं शब्दध्वनि मिळोनि सर्वांनी केला ।
दशनादाचा घोष अखंडित चालिला ॥२॥
कुंडलिनीचा वेढा काढुनि काकडा केला ।
सत्रावीचें धृत घेउनी पूर्ण भिजवीला ॥३॥
सद्गुरु वाक्याचा चिन्मय प्रकाश पडला ।
निश्चय काकडा नेऊनि तेथें पेटविला ॥४॥
निरंजन ओवाळूं जातां तद्रूप झाला ।
सद्गुरुप्रसादें अहंभाव निमाला ॥५॥